Strona:Walery Łoziński - Zaklęty Dwór.djvu/370

silne na młodzieńcu zrobiła wrażenie, i że ów żar podziwu i uwielbienia, jaki spostrzegła w spojrzenia Augusta, tlił może silniej jeszcze w oczach Juljusza.
 Ale dla czegóż Juljusz od tak dawna nie pokazywał się w Orkizowie?
 Młoda dziewczyna uśmiechnęła się znowu.
 Przypomniała sobie, że podczas ostatnich odwiedzin zjechał się z Augustem...
 Ale w tem i inna powstała w niej myśl.
 Nie mogło ujść uwagi młodej dziewczyny, że od niejakiegoś czasu hrabia zmienił swe postępowanie z Juljuszem. Przyjmował go chłodniej niż dawniej, a żegnał zawsze bez zaprosin jak poprzednio.
 — Cóż to ma znaczyć — szepnęła w zamyśleniu.
 Kilka chwil nie umiała dać sobie żadnej odpowiedzi ale nagle jakaś myśl strzeliła jej do głowy.
 Wyobrażała sobie, że ojciec spostrzegł wrażenie, jakie sprawiła na młodym człowieku i znać niezadowony z tego ochłódł i zobojętniał dla jego dalszych odwiedzin.
 — Ale dlaczegożto? — zagadnęła sama siebie — Juljusz uchodzi za najbogatszego obywatela w całej okolicy i ma być z nami cokolwiek spokrewniony.
 Jak widać, piękna hrabianka zimno i obojętnie rozmyślała o obudwu młodzieńcach, których na pewno, poczytywała za swych wielbicieli, a niepodobnaby nawet odpowiedzieć, któremu z nich obdawała pierwszeństwo.
 Juljusz podobał jej się lepiej z twarzy, August zaś z swego wesołego usposobienia. Wyniesionego z ubó-