Strona:Wacek i jego pies.djvu/11

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

— Czy pan zna profesora Ossendowskiego? — pyta gospodarz.
— Osobiście nie. Znam go jednak z jego książek, w których opisał mojego stryja, barona Romana Ungerna von Sternberg.
Zaprowadzony do pokoju chorego, spędził u niego kilka godzin. Nazajutrz Ossendowski umiera nagle, zabierając z sobą tajemnicę ostatniej rozmowy z młodym Ungernem.

Dziwnie się składa, że ostatnia książka wielkiego pisarza, a zarazem entuzjastycznego przyjaciela młodzieży, jej właśnie jest poświęcona. Ogłaszając więc drukiem tę książkę, Wydawnictwo nasze pragnie się przysłużyć młodzieży polskiej a zarazem uczcić imię świetnego pisarza i podróżnika.

Wydawnictwo
Seminarium Zagranicznego.