Strona:Wacław Sieroszewski - Józef Piłsudski.djvu/63

artylerya pod wodzą kapitana Brzozy wskrzesiła sławne tradycye Bema.
 Aby jednak scharakteryzować rzeczowo sposoby walki, taktyki i przemysłowości Piłsudskiego, podam krótki opis jego przedsięwzięć wojskowych, w których okoliczności pozwoliły mu korzystać ze stosunkowo największej samodzielności ruchów.
 Kiedy armia Dankla, cofnąwszy się z Królestwa, zajęła pozycye wzdłuż prawego brzegu Wisły i lewego Sanu, I-emu pułkowi polecono obronę odcinka od ujścia Nidy — Hubenic — Kozłowa — do Ujścia Jezuickiego nad Dunajcem. Był to najgorszy, najtrudniejszy do obrony odcinek, gdyż Wisła robi tu duży zakręt, brzeg galicyjski jest nizki a przeciwny brzeg wysoki, co pozwalało artyleryi nieprzyjacielskiej łatwo i skutecznie ostrzeliwać nasze pozycye, w razie, gdyby obwarować się na samym brzegu. Tymczasem odcinek ten, jako skrzydłowy, był niezmiernie ważny, gdyż moskale, zawładnąwszy brzegami Nidy, mogli następnie przeprawić się przez Wisłę i zagrozić tyłom armii austryackiej. Piłsudski odrazu zrozumiał, że siedząc na pozycyach choćby najlepiej wybranych i umocnionych na prawym brzegu Wisły, nietylko nie przeszkodzi poruszeniom moskali po tamtej stronie rzeki, ale nie będzie o nich nawet nic wiedział. Znając dobrze charakter i przyzwyczajenia Rosyan, był pewny, że odważą się na najszaleńsze czyny, jeżeli nie spotkają przed sobą przeszkody, że zostawieni w spokoju, zjawią się rychło za Dunajcem, zagrożą Tarnowowi, Bochni i Wieliczce, że po-