Strona:W. M. Thackeray - Pierścień i róża.djvu/21

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.
ROZDZIAŁ TRZECI
O CZARNEJ WRÓŻCE

Czarna Wróżka żyła na pograniczu Królestwa Paflagońskiego i sąsiadującego z niem państwa Krymtataryi. Miano „Czarnej Wróżki” nadano tej tajemniczej istocie z powodu czarnoksięskiej, cudownej, hebanowej laseczki, której dosiadała jak rumaka, ilekroć udawała się na księżyc, albo w bliższą lub dalszą podróż, na ucztę lub zabawę. Laseczka ta służyła jej również do wykonywania najróżniejszych sztuk czarodziejskich. W wiedzy czarnoksięskiej wykształcił Czarną Wróżkę ojciec jej, słynny czarownik. Po jego śmierci Czarna Wróżka ćwiczyła się przez długie lata w swym zawodzie, z szumem przelatując na czarnej laseczce z jednego państwa do drugiego, i rozdając swoje cudowne upominki to temu, to innemu księciu czy królowi. Miała całe tuziny chrześniaków, przemieniła niezliczoną ilość złych ludzi w zwierzęta, ptaki, kamienie młyńskie, zegary ścienne, pompy, parasole, wciągacze butów i różne inne pożyteczne przedmioty, jednem słowem nie było nad nią pracowitszej i usłużniejszej wróżki w całem czarnoksięskiem bractwie.
Ale po jakichś dwu czy trzech tysiącach lat praca ta zaczęła ją nużyć. Myślała często: „Cieka-