Strona:Władysław Mickiewicz - Emigracya Polska 1860—1890.djvu/182

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

niosły się do Krakowa, Lwowa lub Warszawy. Sąd o nich wypowie kiedyś historya nie emigracyi polskiej, ale teraźniejszego ruchu w kraju.

W miarę jak znakomitsze jednostki schodziły do grobu, dzienniki wychodźtwa traciły stopniowo i blask swój i swoją żywotność, ale jak emigracya, której były echem, zostały do końca wierne hasłom tułactwa polskiego: Bóg, ojczyzna i wolność!