Strona:Władysław Mickiewicz - Emigracya Polska 1860—1890.djvu/114

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

ciaż nazywa Skrzyneckiego »Jan z nieba zesłany «, nie jego samego miał zamiar unieśmiertelnić: »Największa liczba, mówi, wojowników polskich z czasów Jagiellonów, Wazów, uświetliła dzieje narodowe tem samem imieniem, stąd na pamiątkę tych wielkich ludzi autor też swój poemat nazwał Janaidą«.
Jestto rymowany opis kampanii 1830 — 31 r. odznaczający się największem uwielbieniem dla rządu i dla Skrzyneckiego, z potępieniem wszelkich przeciwników ówczesnej władzy narodowej. Seweryn Goszczyński mawiał, że gdyby z Janaidy ocalały tylko przypiski, toby pozwoliły żałować, że poemat zginął.
Pomimo opłakanego wierszowania, w poemacie Chamskiego tchnie duma tych oficerów naszego wojska, którzy przez tyle lat na emigracyi żyli wspomnieniem świetnych zwycięztw 1831 r. Podczas kampanii krymskiej, Chamski opiewa męztwo swych dawnych towarzyszów broni, którzy sami mało co nie zwalili olbrzyma, z którym Francya, Anglia i Włochy z Turcyą połączone ledwo zdołały dać sobie rady.
Nie ma dziedziny na której by wychodźcy nasi się nie odznaczyli. Karol Chobrzyński, Mękarski, wybitni byli inżynierowie. Bukaty, Sągaiłło, Niewęgłowski, Habich, Folkierski, głośni matematycy. W 1863 roku doktorzy: Brawacki, Michałowski, Raciborski, Hłuśniewicz, Stański, Szwejkowski, Korabiewicz, Seweryn Gałęzowski, przyjmują kolegów z nowej emigracyi: Aleksandra Okińczyca, Landowskiego, Maurycego Kleczkowskiego, Władysława Borzobohatego, Loewenhardta etc. W przeszłym roku zgasły, doktor Ksawery Gałęzowski, staje się europejskiego rozgłosu okulistą. Dziś synowie emigrantów pierwszorzędne zajmują stanowiska lekarskie: Potocki, Kirmisson, Józef Okińczyc,