Strona:Władysław Łoziński - Skarb Watażki.djvu/393

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.
— 389 —




XIV.
Rozdział ostatni.

Opowieść nasza zamknęła się z poprzednim rozdziałem, akcya jej dobiegła swego kresu, główne postaci odegrały swoją rolę — resztę pozostawićby można imaginacyi czytelnika... Rozdział niniejszy, rozdział ostatni nazwaćby się mógł słusznie zbytecznym... Jest jednakże zwyczaj, powiedzielibyśmy tradycyjny, że autor nim się pożegna ze swoimi czytelnikami, wyprowadza ich po za granice zakreślone powieści, i o dalszych losach najgłówniejszych osób rzuca, bodaj kilka krótkich szczegółów. Jest to zwyczaj tak stary, tak silny i tak już