gelwandra jak syna. Należał on niegdyś do najgorętszych zwolenników Stanisława Leszczyńskiego, a kiedy król ten bez korony i tronu osiadł w Lunevillu, dobrodziej młodego oficera przeniósł się tam także, aby stale zamieszkać w pobliżu tego, którego do zgonu uważał za swego monarchę.
Młody Fogelwander wychowany w dostatkach oddawał się pewnej nadziei, że bogaty krewny uczyni go spadkobiercą. Zamiłowany w stanie wojskowym, wstąpił do, francuzkiego pułku Royal Suedois, w którym podówczas bardzo wielu służyło Polakńw. Bogaty krewny kupił mu kompanię, a młody nasz kapitan pełen różowych widoków na przyszłość, pędził najprzyjemniejsze życie w Paryżu.
Nagle umarł bogaty krewny. Nadzieje nie zawiodły Fogelwandra. Opiekun jego zapisał mu cały swój majątek w ruchomościach i w dobrach położonych w Polsce. Fogelwander porzucił swoją kapitanię i wyjechał do Polski, aby objąć w posiadanie odziedziczony
Strona:Władysław Łoziński - Skarb Watażki.djvu/32
Ta strona została przepisana.
— 28 —
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/2/29/W%C5%82adys%C5%82aw_%C5%81ozi%C5%84ski_-_Skarb_Wata%C5%BCki.djvu/page32-1024px-W%C5%82adys%C5%82aw_%C5%81ozi%C5%84ski_-_Skarb_Wata%C5%BCki.djvu.jpg)