Strona:Władysław Łoziński - Skarb Watażki.djvu/14

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.
— 10 —

sam w sobie warunki prawdy, tak jak sam w sobie nosi racye swego bytu. Aby salvare animam suam, powiem chyba tylko, że w kreśleniu postaci i wypadków usiłowałem nietylko trzymać się ściśle w granicach do jakich mnie uprawniała awanturniczość chwili i miejsca, ale owszem zachować umiarkowanie wobec jaskrawego tematu, jakim pozostanie zawsze dla imaginacyi pora ówczesna. Tem zapewnieniem kończę moją przedmowę, bojąc się, abym przez długie wstępy nie stał się podobien temu, o którym powiada stary nasz Górnicki, że „rozebrawszy się do koszuli, gorzej skoczył, niż póki skakał w kabacie.“

Władysław Łoziński.
We Lwowie, 18go maja 1874 r.