Strona:Vātsyāyana - Upanishada (1933).djvu/11

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

żyć, zapałają namiętną i gwałtowną żądzą mężczyźni do tej właśnie dziewczyny i dzięki temu wybierze sobie dowolnie tego z ubiegających się, który jej bogactwo i szczęście zapewni.
Takie są środki po temu, aby wartość pewnej osoby w stosunku do innych znacznie podnieść.
Kiedy córka kurtyzany osiąga wiek dziewiczy sprasza jej matka wielką liczbę młodych ludzi, którzy co do wieku i co do innych względów córce odpowiadają i ogłasza, że temu z nich córkę odda, który jej podarunki takie lub takie, ściśle zresztą oznaczone — złoży.
Po ogłoszeniu tego i po możliwie dokładnem naocznem przekonaniu sproszonej młodzieży o najintymniejszych duchowych i cielesnych zaletach córki, matka-kurtyzana zamyka ją w ścisłem odosobnieniu uniemożliwiając jej kontakt ze światem.
Odda ją dopiero temu stęsknionemu i pożądającemu mężczyźnie, który dostarczy jej wszystkie wymagane dary.
Albo pozostawiając córkę na wolności ułatwia jej nawiązanie stosunku miłosnego z bogatym młodzieńcem, udając jakoby nie dostrzegła i spokojnie dopuszcza, do porwania lub potajemnych zaślubin córki. Kiedy małżeństwo stanie się faktem dokonanym, robi gwałt że dopuszczono się karygodnego oszustwa grozi skutkami, i dopiero po długich pertraktacjach, przejednana bogatemi darami, daje swoje przyzwolenie.
Młoda córka kurtyzany, będąca jeszcze dziewicą, skoro chce działać na własną rękę, winna rozpocząć od tego, aby synowie bogatej rodziny, której