Strona:Vātsyāyana - Kama Sutra (1933).djvu/24

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

Tak np. yadnika, czyli ofiarnicy, przy swych obrzędowych czynnościach, posługują się pewnemi formułami modlitewnemi, specjalnemi dla każdego z bóstw, nierozumiejąc bynajmniej ich znaczenia i nawet nie będąc w stanie ich napisać.
Podobnie wróżbita z gwiazd, uprawia swój proceder, bez uprzedniego opanowania znaczenia istoty samych gwiazd.
Również poganiacze mułów i koni, świetnie potrafią obchodzić się ze swemi zwierzętami.
Wiemy także z doświadczenia, że niektóre żony i córki książąt oraz dostojników dworskich, doskonale pojęły ducha Kamashastry.
Dlatego — mówi Vatsyayana — kobiety mogą studjować Kamashastrę, przynajmniej dorywczo i pod doświadczonem kierownictwem przyjaciółek.
Wskazówki w tym kierunku, może im dawać jedna z następujących osób: zamężna mleczna siostra, godna zaufania przyjaciółka, ciotka ze strony matki, stara wierna służąca, stara mniszka, która długo w rodzinie przemieszkuje lub rodzona siostra, którejby można zaufać.
Na podstawie Kamasutry, można opanować następujące kunszty:

1.   
Śpiew;
2.   
muzyka;
3.   
taniec;
4.   
rysunki i sztuka pisania;
5.   
tatuowanie;
6.   
ozdabianie bóstw zielenią i kwiatami;
7.   
usłanie łoża z płatków kwiecia;