W tomie I, na str. 159 „Novej Zety“, czasopisma serbskiego, wychodzącego w Cetynji, p. W. R[adojewicz] wydrukował następującą piosnkę ludową serbską, zapisaną w Nowem, w Czarnogórzu, którą podajemy w oryginale i dosłownem tłómaczeniu:
DVOJE COBANČADI.
Ovce čuva mlad’ Jovane
Dvije godine,
Pored njega dobra poljka,
Dobra djeyojka.
Kad nastade tréce ljeto,
Treća godina,
Oprema se mlad’ Jovane,
Doma da ide.
Progovara dobra poljka,
Dobra djovojka:
„Ja ću s tobom, mlad’ Jovane,
„Mladi čobane“.
„Ne mož’š sa mnom, dobra poljko,
„Dobra djevojko,
„Široko je ravno polje,
„Prošetat’ ga ne’š;
„Visoka je Šar planina —
„Pregazit’ je ne’š;
„Duboka je Bimber voda —
„Prepliyat’ je ne’š;
„Srdita je majka moja —
„Ugodit’ joj ne’š“;
Opet veli dobra poljka,
Dobra djeyojka:
DWOJE PASTERZY.
Owce pasie młody Janek
Dwa lata,
Obok niego dobra Polka,
Dobra dziewczyna.
Gdy nastaje trzecie lato,
Trzeci rok,
Zbiera się młody Janek,
Aby iść do domu.
Przemawia dobra Polka,
Dobra dziewczyna:
„Ja chcę iść z tobą, młody Janku,
„Młody pasterzu“.
„Nie możesz iść ze mną, dobra Polko,
„Dobra dziewczyno,
„Szerokie jest równe pole —
„Przejść go nie zdołasz;
„Wysoka jest Szar płanina[1] —
„Przebyć jej nie zdołasz;
„Głęboka jest Bimber woda —
„Przepłynąć jej nie zdołasz;
„Gniewliwa jest matka moja —
„Nie zdołasz jej dogodzić“.
Znowu mówi dobra Polka,
Dobra dziewczyna:
↑Płanina znaczy płaskowzgórze, jak u naszych karpackich górali.
