Miejscem zebrania się Konferencji będzie Washington.
Rząd Stanów Zjednoczonych Ameryki będzie proszony o zwołanie Konferencji.
Międzynarodowy Komitet organizacyjny będzie złożony z siedmiu osób, wyznaczonych przez Rządy Stanów Zjednoczonych, Wielkiej Brytanji, Francji, Włoch, Japonji, Belgji i Szwajcarji. Komitet może, jeśli to uzna za potrzebne, zwrócić się do innych Członków o delegowanie swego przedstawiciela do składu Komitetu.
Porządek dzienny będzie następujący:
1-o Zastosowanie zasady 8-godzinnego dnia i 48-godzinnego tygodnia.
2-o Sprawy, dotyczące środków zapobiegawczych przeciwko brakowi pracy oraz środków zaradczych przeciwko jego skutkom.
3-o Praca kobiet:
a) Przed i po porodzie (łącznie ze sprawą pokrycia wydatków macierzyństwa);
b) w nocy;
c) przy zajęciach szkodliwych dla zdrowia.
4-o Praca dzieci:
a) Wiek dopuszczenia do pracy;
b) praca nocna;
c) zajęcia szkodliwe dla zdrowia.
5-o Rozszerzenie i zastosowanie Konwencji międzynarodowych, przyjętych w Bernie w 1906 r., o zakazie nocnej pracy kobiet, zatrudnionych w przemyśle, oraz o zakazie używania fosforu białego (żółtego) w przemyśle zapałkowym.
Wysokie Układające się Strony, uznając, że dobrobyt fizyczny, moralny i umysłowy pracowników zarobkujących, jest rzeczą pierwszorzędnej wagi z punktu widzenia międzynarodowego, ustanowiły dla osiągnięcia tego podniosłego celu stałą organizację, przewidzianą w Dziale I i przyłączoną do organizacji Związku Narodów.
