Niemieckie przystanie lotnicze (aérodromes), otwarte dla krajowego ruchu publicznego, dostępne będą również dla statków powietrznych, przynależnych do Mocarstw sprzymierzonych i stowarzyszonych. Statki te będą traktowane na równi ze statkami powietrznemi niemieckiemi co do opłat wszelkiego rodzaju, nie wyłączając opłaty za lądowanie i za urządzenia.
Z zastrzeżeniem niniejszych przepisów, prawo przelotu, tranzytu i lądowania, przewidziane w art. 313, 314 i 315, poddane będzie regulaminom, których wydanie Niemcy uznają za potrzebne; rozumie się, że regulaminy te będą stosowane bez różnicy do statków powietrznych niemieckich i przynależnych do krajów sprzymierzonych i stowarzyszonych.
Świadectwa przynależności, zdatności do żeglugi, patenty uzdolnienia i licencje, wydane lub uznane za ważne przez którekolwiek Mocarstwo sprzymierzone i stowarzyszone, uznane będą w Niemczech jako ważne i jako równoznaczne ze świadectwami, patentami i licencjami, wydanemi przez Niemcy.
Co się tyczy wewnętrznego ruchu lotniczo-handlowego, statki powietrzne, przynależne do Mocarstw sprzymierzonych i stowarzyszonych, traktowane będą na stopie państwa najbardziej uprzywilejowanego.
Niemcy zobowiązują się wprowadzić w życie zarządzenia, któreby zapewniły że każdy niemiecki statek powietrzny, przelatujący przez własne terytorjum, stosować się będzie do przepisów o ogniach i sygnałach, o przestrzeni powietrznej i o ruchu nad lub w sąsiedztwie przystani lądowych, jakie ustaliła Konwencja o żegludze powietrznej, zawarta pomiędzy Mocarstwami sprzymierzonemi i stowarzyszonemi.
