Strona:Traktat Wersalski.djvu/154

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.
ARTYKUŁ 250.

Niemcy potwierdzają wydanie całego materjału wojennego, dostarczonego przez nie Mocarstwom sprzymierzonym i stowarzyszonym w wykonaniu Zawieszenia broni z dnia 11 listopada 1918 r. i wszystkich późniejszych Konwencji rozejmowych oraz uznają prawa Mocarstw sprzymierzonych i stowarzyszonych do tego materjału.
Będzie zapisana na dobro Rządu niemieckiego i odciągnięta od sum, należnych Mocarstwom sprzymierzonym i stowarzyszonym z tytułu odszkodowań, oszacowanych przez Komisję odszkodowań, przewidzianą przez art. 233 Części VIII (Odszkodowania) niniejszego Traktatu, wartość materjału, dostarczonego zgodnie z art. VII Zawieszenia broni z z 11 listopada 1918 r., lub art. III Zawieszenia broni z 16 stycznia 1919 r., jak również wszelkiego innego materjału dostarczonego w wykonaniu Zawieszenia broni 11 listopada i wszystkich późniejszych Konwencji rozejmowych, oile Komisja odszkodowań uzna, że wartość tego materjału wskutek jego charakteru niewojskowego winna być zapisana na dobro Rządu niemieckiego.
Nie zostaną zapisane na rzecz Rządu niemieckiego dobra, należące do Rządów sprzymierzonych i stowarzyszonych, albo do ich obywateli, zwrócone lub dostarczone in specie właścicielom wskutek wykonania warunku Zawieszenia


ARTYKUŁ 251.

Pierwszeństwo ustalone przez art. 248. będzie wykonywane w porządku następującym, z uwzględnieniem zastrzeżenia wymienionego w ostatnim paragrafie niniejszego Artykułu:
a) Zwrot określonych w art. 249 kosztów utrzymania armji okupacyjnej podczas Zawieszenia broni i jego prolongat.
b) Zwrot określonych w art. 249 kosztów utrzymania wszystkich armji okupacyjnych po uprawomocnieniu się niniejszego Traktatu.
c) Odszkodowanie, wynikające z niniejszego Traktatu oraz traktatów i konwencji uzupełniających;
d) Wszelkie inne ciężary, spadające na Niemcy na mocy Konwencji Zawieszenia broni, niniejszego Traktatu oraz traktatów i konwencji uzupełniających.
Zapłata za zaopatrzenie Niemiec w środki żywności i surowce, jak również wszelkie inne wypłaty ze strony Niemiec w zakresie jakie Rządy sprzymierzone i stowarzyszone uznają je za niezbędny do tego, aby umożliwić Niemcom wywią-