Strona:Traktat Wersalski.djvu/141

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.
§ 5.

Jako sposób dodatkowego częściowego odszkodowania Niemcy przyjmują następujące zabowiązanie zbudowania na rachunek Rządów sprzymierzonych i stowarzyszonych okrętów handlowych w warsztatach niemieckich:

a) W ciągu 3 miesięcy od uprawomocnienia się niniejszego Traktatu Komisja odszkodowań zawiadomi Rząd niemiecki o ilości tonażu, jaka ma być oddana do budowy w dokach w ciągu każdego z 2 lat, które nastąpią po trzech miesiącach wyżej wymienionych;

b) W ciągu 2 lat od uprawomocnienia się niniejszego Traktatu Komisja odszkodowań zawiadomi Rząd niemiecki o ilości tonażu, jaka ma być oddana do budowy w dokach w ciągu każdego z 3 lat, które nastąpią po 2 latach wyżej wymienionych;

c) Ilość tonażu, jaka ma być oddana do budowy w dokach, nie będzie w ciągu roku przekraczała 200.000 tonn pojemności brutto;

d) Komisja odszkodowań wyszczególni okręty, które mają być zbudowane, oraz określi warunki, na jakich będą one musiały być zbudowane lub dostarczone, cenę za tonnę, po jakiej będą mogły być wciągnięte do rachunku przez Komisję odszkodowań i wszelkie inne sprawy, dotyczące zamówień, budowy i dostawy okrętów, jak również wpisania ich do rachunku.

§ 6.

Niemcy zobowiązują się, w ciągu 2 miesięcy od uprawomocnienia się niniejszego Traktatu, zwrócić Mocarstwom sprzymierzonym i stowarzyszonym w naturze i w normalnym stanie utrzymania, z zachowaniem procedury, która będzie ustalona przez Komisję odszkodowań, wszystkie statki i inne przysposobienia ruchome żeglugi rzecznej, które od 1 sierpnia 1914 r. przeszły z jakiegokolwiek tytułu w posiadanie Niemiec lub w posiadanie którego z ich obywateli, a których tożsamość będzie można ustalić.

W celu wyrównania powstałych z jakiejkolwiek przyczyny strat tonażu rzecznego, doznanych w ciągu wojny przez Mocarstwa sprzymierzone i stowarzyszone, strat, które nie będą mogły być wynagrodzone przez restytucję powyżej przepisaną, Niemcy zobowiązują się odstąpić Komisji odszkodowań część swoich statków rzecznych do wysokości tych strat; cesja ta nie może przekraczać 20% ogólnej ilości tych statków, które istniały 11 listopada 1918 r.