Pod tym względem majątek i własność Rzeszy oraz Państw niemieckich uważany będzie za obejmujący wszelką własność Korony, Rzeszy i Państw niemieckich jako też majątek prywatny eks-cesarza niemieckiego i innych osób rodu królewskiego.
Wszelki majątek ruchomy i nieruchomy w Egipcie, należący do obywateli niemieckich, traktowany będzie stosownie do Działów III i IV Części X (Przepisy ekonomiczne) niniejszego Traktatu.
Towary egipskie wwożone do Niemiec traktowane będą według zasad, stosowanych do towarów Brytanji.
Niemcy zobowiązują się uznać i przyjąć wszelkie układy, które Mocarstwa sprzymierzone i stowarzyszone zawrą z Turcją i Bułgarją co do jakichkolwiek praw, interesów i przywilejów, do których Niemcy, czy obywatele niemieccy, mogliby mieć pretensje w Turcji i w Bułgarji, a które nie są przedmiotem postanowień niniejszego Traktatu.
Niemcy zrzekają się na rzecz Japonji wszelkich praw, tytułów i przywilejów, w szczególności dotyczących terytorjum Kiaoczao, dróg żelaznych, kopalni i kabli podwodnych — które nabyły mocą Traktatu, zawartego z Chinami 6 marca 1898 r., oraz wszelkich innych aktów, dotyczących prowincji Szantung.
Wszelkie prawa Niemców do kolei Tsingtao — Tsinanfu, wraz z jej odnogami, razem z przynależnościami wszelkiego rodzaju, dworcami, magazynami materjałem stałym i taborem, kopalniami, zakładami i materjałem, służącym do eksploatacji kopalni, są i pozostaną własnością Japonji, z wszelkiemi prawami i przywilejami do nich przywiązanemi.
