Strona:Traktat Wersalski.djvu/088

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.
ARTYKUŁ 132.

Niemcy zgadzają się na zniesienie umów, od rządu chińskiego uzyskanych, na których podstawie niemieckie koncesje w Héan-Ko i w Tien-Tsin są obecnie oparte.
Chiny, powróciwszy do wykonywania swych praw zwierzchnictwa nad rzeczonemi terenami, oświadczają chęć ich otwarcia na użytek międzynarodowego osiedlenia oraz handlu. Oświadczają dalej, że zniesienie umów, na których podstawie koncesje te obecnie istnieją, nie powinno naruszać praw własności obywateli Mocarstw sprzymierzonych i stowarzyszonych, którzy posiadają parcele na tych koncesjach.


ARTYKUŁ 133.

Niemcy zrzekają się wszelkich pretensji do Rządu chińskiego lub któregokolwiek z Rządów sprzymierzonych i stowarzyszonych, z racji internowania w Chinach obywateli niemieckich i powrotu ich do kraju. Niemcy zrzekają się również wszelkich pretensji z powodu zajęcia okrętów niemieckich w Chinach, likwidacji, oddania pod sekwestr, zajęcia i dysponowania majątkiem, prawami i udziałami niemieckiemi w tymże kraju od 14 sierpnia 1917 począwszy. Jednakże postanowienie powyższe nie ma naruszać praw stron zainteresowanych w przeprowadzeniu każdej z tych likwidacji; prawa te są uregulowane postanowieniami Części X (Przepisy ekonomiczne) niniejszego Traktatu.


ARTYKUŁ 134.

Niemcy zrzekają się na rzecz Rządu J. M. Monarchy Brytanji majątku Państwa niemieckiego w koncesji brytańskiej Shameen, w Kantonie. Niemcy zrzekają się na rzecz Rządów francuskiego i chińskiego łącznie własności szkoły niemieckiej, położonej w koncesji francuskiej w Shanghai.



DZIAŁ III.
SYJAM.

ARTYKUŁ 135.

Niemcy uznają za upadłe z dniem 22 lipca 1917 roku wszelkie traktaty, konwencje lub porozumienia, zawarte przez nie z Syjamem, oraz wszelkie prawa, tytuły i przywileje z nich wynikające, jak również wszelkie prawa sądownictwa konsularnego w Syjamie.