WYSOKIE UKŁADAJĄCE SIĘ STRONY, uznając obowiązek moralny naprawienia krzywdy, wyrządzonej przez Niemcy w r. 1871 zarówno prawom Francji, jak i woli ludności Alzacji i Lotaryngji, którą oddzielono od Ojczyzny mimo uroczystego protestu ich przedstawicieli na Zgromadzeniu w Bordeaux.
zgadzają się na następujące artykuły:
Terytorja, odstąpione Niemcom na podstawie Preliminarzy Pokoju, podpisanych w Wersalu 26 lutego r. 1871. i Traktatu frankfurckiego z 10 maja 1871 roku, przywraca się pod zwierzchnictwo francuskie od dnia zawieszenia broni z 11 listopada r. 1918.
Postanowienia Traktatów, ustalających granicę z przed r. 1871, odzyskują moc obowiązującą.
Rząd niemiecki odda niezwłocznie Rządowi francuskiemu archiwa, regestry, plany, tytuły i dokumenty wszelkiego rodzaju, dotyczące cywilnej, wojskowej, finansowej, sądowej lub innej administracji terytorjów, przywróconych pod zwierzchnictwo francuskie. Jeżeli niektóre z tych dokumentów, archiwów, regestrów, tytułów albo planów zostały przeniesione na inne miejsce, Rząd niemiecki zwróci je na żądanie Rządu francuskiego.
Osobne Konwencje między Francją a Niemcami uregulują interesy mieszkańców terytorjów, wskazanych w artykule 51, zwłaszcza co się tyczy ich praw cywilnych, ich handlu i wykonywania przez nich zawodu: przytem rozumie się, że Niemcy zobowiązują się już obecnie uznać i przyjąć zasady, ustalone w załączonym tutaj Aneksie, dotyczące obywatelstwa mieszkańców lub osób urodzonych na wspomnianych terytorjach, nie rościć sobie prawa w żadnej chwili ani na żadnem miejscu jako do obywateli niemieckich do tych, którzy będą uznani z jakiegokolwiek
