Strona:Tajemnica zamku Rodriganda. Nr 17.djvu/3

—   461   —

 — Kto jesteś? — spytał Helmer w pierwszej chwili.
 — Jestem Bawole Czoło — odpowiedział.
 — Tecalto? Shosh-in-liett cibolero?
 — Tak. Znasz mnie?
 — Nie widziałem cię, ale dużo o tobie słyszałem.
 — A kim ty jesteś?
 — Nazywam się Helmer, jestem Polakiem.
 Surowe oblicze Indianina rozpogodziło się.
 — Więc ty jesteś owym myśliwym, który uwolnił moją siostrę Karię? Jesteś tak dzielny, jak Matava-Se, który także jest Polakiem.
 — Znasz innych Polaków?
 — Tak. Słyszałem o jednym, który nazywa się Itiuti-Ka — Grzmiąca Skała.
 — Ale go jeszcze nie widziałeś?
 — Nie, słyszałem o nim dużo, a teraz dopiero go widzę.
 — Gdzie? — spytał zdziwiony Helmer.
 — Tutaj, ty nim jesteś.
 — Ja? po czym mnie poznajesz?
 — Po twoim policzku. Grzmiąca Skała otrzymał cięcie nożem myśliwskim przez policzek, o tym wie każdy. Czy odgadłem?
 — Masz rację, rzeczywiście nazywają mię Itiuti-Ka.
 Po czym podali sobie dłonie.
 Bawole Czoło był bardziej rozmowny niż jego czerwonoskórzy bracia.
 — Mieszkasz także w folwarku? — pytał go Helmer.