Strona:Tajemnica zamku Rodriganda. Nr 04.djvu/8

—   102   —

Rozdział 9.

OPERACJA.

 Rankiem następnego dnia weszła do pokoju Zorskiego pulchniutka pani kasztelanowa, niosąc na tacy filiżankę kawy.
 — Dziękuję sennora, kawy pić nie będę — rzekł lekarz — proszę mi przynieść szklankę mleka.
 — A to czemu sennorze? — zapytała zgorszona pani Elwira — takiej kawy, jak u mnie nie znajdzie pan w całej Hiszpanii.
 — Wierzę — uśmiechnął się lekarz — ale nie wolno mi dziś pić kawy.
 — Dlaczego, panie doktorze?
 — Bo kawa podnieca, a ja mam dziś operować pana hrabiego i muszę być zupełnie spokojny i zrównoważony.
 Rozległ się brzęk tłuczonego szkła.
 Taca i wszystko, co na niej stało, upadło na ziemię, a „najlepsza kawa w całej Hiszpanii“ rozlała się po podłodze.
 — Co sennora wyprawia, pani Elwiro? — śmiał się lekarz.
 — O mój Boże! — zawołała poczciwa kobiecina. — Sennor tak spokojnie sobie mówi, jakby to była najzwyczajniejsza rzecz, a to przecież taka okropna operacja!
 — No dobrze, już dobrze — mówił Zorski z trudem wstrzymując się od śmiechu — przypuśćmy, że to okropna operacja, ale poco to tłuc podstawki i filiżanki?
 — Sennor sobie żartuje ze mnie — obraziła sie