Przejdź do zawartości

Strona:Tłómaczenia t. I i II (Odyniec).djvu/441

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

A chór duchów tańcząc wkoło,
Tę jéj zcicha piosnkę pieje:
„Cierp, choć z żalu serce pęka.
Straszna Boga zemsty ręka!
Tu zwłoki zginąć muszą —
Boże! miéj wzgląd nad duszą!“