Strona:Szymon Tokarzewski - Na Sybirze.djvu/21

„rugać i sobaczyć” od rana do wieczora... ja mogę wyłomotać ci skórę, iłe mi się podoba...Nus! czy nie moja prawda?...
 Z tem pytaniem Iwan Tatarinow zwrócił się do gromady bab i mużyków, którzy się do jego chałupy zbiegli, zwabieni mojem przybyciem i zagadnięci odpowiedzieli, przytakując skwapliwie:
 — Tak! „wierno” tak jest, jak mówicie, starszyno!
 Tedy stary opój ciągnął:
 — Nus! ja nie będę, ani cię „rugał, ani sobaczył”, nie będę cię bił, jeśli tu u mnie staniesz kwaterą. Rozumiesz „polityku“^[1] psia kość obłupana?
 Zaiste! niepodobna było niezrozumieć takich argumentów i nie przyjąć mieszkania zaproponowanego w ten sposób!...

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

 ...bez sporów zgodziłem się na wszelkie warunki, które mi podał Iwan Tatarinow, — zgodziłem się na cenę, której za kąt w swojej chałupie zażądał, a za którąbym w Europie nawet, w jakiemś większem mieście mógł wynajmować wcale ładny lokalik...

 ...nie protestowałem gdy z zapasów herbaty

1. Polityk — pogardliwe miano politycznego przestępcy