Strona:Szpieg powieść historyczna na tle walk o niepodległość.pdf/282

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.
274

Zmień opatrunek Johnsonowi i odkomenderować Smitha na służbę. Przysłać obrączkę, wiszącą przy łańcuszku od zegarka, który zostawiłem, dla pilnowania się godzin lekarstw“.

Archibald Sitgreaves, D. M.
Chirurg Dragonów.

— Cezarze — rzekła Katy, zostawszy sama z murzynem — gdy ci oddadzą obrączkę, włóż ją do lewej kieszeni, bo ta jest najbliższą serca, i nie waż się przymierzać ją na palec; to przynosi nieszczęście.
— Przymierzać na palec? — powtórzył murzyn, wyciągając swe kościste knykcie. — Czy to pierścionek miss Sally wejść na palec Cezara?
— Nie chodzi o to, czy wejdzie czy nie — rzekła gospodyni — ale to zły znak przymierzać czyjąś obrączkę po ślubie, więc może być niebezpieczne i przedtem.
— Ani mi się to śnić!
— Jedź więc, Cezarze, i nie zapomnij o lewej kieszeni, a gdy będziesz przejeżdżał koło cmentarza, zdejm kapelusz. A śpiesz się, bo chyba niema nic przykrzejszego dla panny młodej jak czekać na ślub, kiedy jej pilno.
Zaopatrzony w te przestrogi Cezar opuścił dom i wkrótce potem siedział na siodle. Od młodości był on, jak wszyscy murzyni, dzielnym jeźdźcem, ale sześćdziesiątka ostudziła nieco upały jego krwi afrykańskiej. Noc była ciemna i listopadowy wiatr świstał w dolinie. Przejeżdżając koło cmentarza, Cezar odkrył osiwiałą głowę z przesądną trwogą i zaczął rozglądać się dokoła, azali nie ujrzy jakiego nadludzkiego zjawiska. Jakoż ujrzał, ale ludzką postać, wychodzącą z pomiędzy grobów i kierującą się w stronę gościńca. Napróżno rozum i filozofja chciałyby walczyć z wrażeniami, a biedny Cezar pozbawiony był nawet i tych wątłych sojuszników. Siedział jednak na dobrym, zaprzęgowym koniu pana Whartona, więc tylko przylgnął instynktownie do grzbietu swego wierzchowca