ła; a Zygmunt gdy zastawiono obiad dlań, kazał z sali powydalać szlachtę. 6 grudnia na sejm do Wiślicy zjechali Wielko i Małopolanie, Zygmunt i posłowie królowej węgierskiej wdowy. Posłowie ci imieniem królowej upraszali o wierność ku jednej z królewien, którą matka wyznaczy, a nim to nastąpi, prosili o wstrzymanie się z wszelkiemi hołdami i przysięgami, choćby i Zygmuntowi (który, nawiasem mówiąc, i Małopolskę obraził, probostwo zwierzynieckie nadając jakiemuś Czechowi swemu wbrew wstawiań się za Nankierem). Więc też i Małopolanie przyjęli uchwałę radomską, odstępując Zygmunta. Pozostał przy nim jedynie Bodzanta arcybiskup z Domratem nienawidzonym starostą wielkopolskim.
Prawdopodobnie pozostali też i naddunajeccy rytterowicze, mianowicie Sulisław Rożen z Gródka.
R. 1286 — Zawisza z Rożnowa czeskiego (Rosenberg) pan na Krumowie, ożenił się z siostrą Gryffiny Leszkowej, ruską Kunegundą, wdową zabitego króla czeskiego Ottokara, matką Wacława (starszego), który te związki uznał i Zawiszę starostą Czech mianował. Po śmierci tej Kunegundy, Zawisza ożenił się z królewną węgierską; a ponieważ król węgierski sprzyjał Polsce i Łokietkowi, a Gryffina wdowa po Leszku czarnym prawa swe do Polski zapisała Wacławowi, tenże, w związku z Węgrami upatrując zdradę, dał ściąć onego ojczyma swego Zawiszę Rożna. Ojciec zaś Wacława Rudolf cesarz całą mocą podbijał Węgry, które bronił wojewoda na Gienczu z Jerzym Szowarskim.
Że w owe czasy rodzina ściętego Zawiszy umknęła na Węgry, z kąd z Łokietkiem do Polski przybyła i nad Dunajcem osiadła, z pewnością można wnioskować.
Zawisza, było to imię chrzestne nie rodowe, jak widzimy w dziejach; nazwisko właściwe ściętego było Rożen.
Rożnów był cały ród, Zawisza znany ten jeden. W wychodztwie dzieci Zawiszy dla pamięci smutnej pisali się Zawi-
