Ta strona została przepisana.
88
Jakim bo tóż Ilusz jaśniała urokiem!
Wieszczki spoglądały zachwyconym okiem,
I swoją królową wszystkie ją uznały,
Janosz został królem téj krainy całéj.
W błogiéj wieszczek ziemi, w kraju wiecznéj wiosny,
Obok Ilusz duszy, dotąd byt radosny.
Pędzi wojak Janosz na kwiecistym tronie,
Przyodziany tęczą, w gwiaździstéj koronie.
 |
|
