Strona:Stefan Demby - Album pisarzy polskich.djvu/69

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

WACŁAW RZEWUSKI
(podług sztychu Englehearta ze zbiorów Biblioteki Ordynacyi hr. Krasińskich).




Urodził się w Rozdole roku 1706. Wychowanie otrzymał bardzo staranne w domu ojca swego, hetmana w. k., następnie wysłany za granicę, zwiedził zachodnią i południową Europę. Po powrocie do kraju został w roku 1732 pisarzem pol. kor., w r. 1736 wojewodą podolskim, po latach szesnastu hetmanem pol. kor., a w 1762 wojewodą krakowskim. W roku 1767 wyjechał do Kaługi, gdzie lat sześć przebywał. Po powrocie do ojczyzny otrzymał najwyższą godność świecką — kasztelana krakowskiego. Umarł w roku 1779 w Siedliszczach. W chwilach wolnych od zajęć uprawiał poezyę. Napisał wierszem tragedye: Żółkiewski, Władysław pod Warną; komedye: Natręt i Dziwak; Wiersz na siedem psalmów pokutnych. Wszystkie jego utwory, z wyjątkiem ostatniego, wyszły w wydaniu zbiorowem p. t. Zabawki wierszem polskim przez Józefa Rzewuskiego (1760 r.).