Strona:Stary Kościół Miechowski.djvu/330

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

w. 363 Możno, W. może; w. 364 O kościołach, W. O kościele; w. 365 Uniżnie dziękuje za obiad i, W. dziękuję więc za obiad i dobre; w. 366 powoniać, W. powąchać; w. 367 Zarumienioną niesie twarz, B. Zarumioną twarz niesie pan; w. 379 oto, W. już wnet; w. 392 w śmierci możno, W. W zgonie może.

Księga IV. w. 3 szkólnem, W. szkolnem; w. 6 patrzał, W. spojrzał; w. 8 ŚIęczka, B. Slenczka; w. 12 wychodzi się, B. otwiera się; w. 34 Boże, B. W. boże; w. 40 kwitnąc, W. kwieciem; w. 50 Możno, W. Może; w. 53 zżyje, W. żyje; w. 74 Wozów, koni, zgadł każdy:, W. Wozów, zgadł każdy, że to; w. 80 podpiera, W. popiera; w. 82 On, W. Lecz; w. 85-86 potem kuł perlikiem, Był pisarzem, szychtmajstrem, — brak w W. O.; w. 102 krwią serca, W. z serca krwią; w. 110 Kantyczki, B. Kańtyczki; w. 155 równię zatapiały, W. het się rozlegały; w. 157 mleł, B. mlył (ale V 131 mleł); w. 158 sypywał, B. wysypał; w. 159 Zanim, W. Kiedy; w. 168 ta płaszczyzna, W. ten obszar już; w. 182 zmieszał, W. zmięszał; w. 190 Wystrzały, W. Trzaskania; w. 194 rój, O. ród; w. 199 możno, W. może; w. 209 Latmi, W. Wiekiem; w. 224 A dosyć ciężki, B. A dość ciężki! Już, W. Bo dosyć ciężki; w. 230 domacał, W. i maca, w. 231 Krzyknął, pobladł, a zanim groźne oczy zwracał, W. Krzyknie, blednie, już groźno oczy swoje zwraca; w. 232 Ku Pietrkowi, który aż w śmiechu niedziw pękał, W. Na Pietrka, co od śmiechu ledwo że nie pęknie; w. 233 jękał, W. jęknie; w. 238 myje, W. zmywa; w. 239 Dla zemsty równo chytrze swe komploty szyje, W. A o zemście na Pietrka ciągle przemyśliwa; w. 248 wwodzi, B. W. w wodzi; w. 258 Pytając, martwi się, iż przyjąć nic, W. Pyta się i zmartwiona, iż przyjąć; w. 260 bobru, W. bobu; w. 264 wymknął, B. wymknył; w. 265 wzrostu, W. wrzostu; w. 271 Bo cóż ci brak? Tyś zdrowy, W. Bo czegóż ci brak? Zdrowyś; w. 276 nie masz, W. masz nie; w. 279 szczere, W. gołe; w. 282 brzęk pszczół, W. pszczół brzęk; w. 283 Stąd więc, W. Ztąd tu; w. 284 Tamstąd szczery, W. Z tam tąd jako; w. 290 deszczu, B. dyszczu; w. 292 umrzą łąki, drzewa, W. stracą zieleń łąki; w. 304 Mnie jest, W. Dla mnie; w. 329 W szczerem, W. W gołem; w. 335 wtóruje, W. wtóruje; w 341 to, W. toć; w. 342-3 sklepienie z konarów złożone Krzyżujących się w górze, B. sklepieniem z krzyżów utworzone Krzyżujących się konar; w. 349 tej, W. raj; w. 350 Są pięknemi... w lasach, W. Zdobi lasy... śród nich; w. 351 Kiedy pierwsze jej posły, W. Czy znasz jej poprzedników?; w. 352 frendzle się wiążą, B. frynzle się wiążą, W. frenzle wiszące; w. 354 tysiączne, B. tysiącz-