Strona:Stary Kościół Miechowski.djvu/311

W. 368 chodnika — ścieżki, p. obj. I 455-6 i II 310.
W. 371 gankiem — ścieżką, p. obj. V 382.
W. 378 — jest zmienionym nieco w. 364.
W. 388 szpargały — papiery, wydobyte z gałki wieży kościelnej, które dotąd przeglądał.
W. 389 Koronowiczka — Koronowiczowa, o tworzeniu nazwisk kobiet p. obj. II 241.
W. 391 w Wyborze — w książce do nabożeństwa, p. obj. IV 111. W. 395 ściga się z księdzem do dom — chce równie prędko znaleźć się w dom u jak ksiądz, chociaż ten z kościoła na plebanję ma o wiele bliżej niż Koronowiczowa do domu.
W. 397 przodzi — wprzód, przedtem.
W. 400-1 Już one lat przecie kilkaset były — przeczą temu wiersze 550—563.
W. 403 pomniki — pamiątki, pozostałości, p. obj. II 143.
W. 404 bytomskie Gramera kroniki — książkę: Chronik der Stadt Beuthen in Ober-Schlesien. Bearbeitet von F. Gramer, Oberlehrer, Beuthen O/S. 1863, wymienia tu Proboszcz przez anachronizm, skoro zburzenie Starego Kościoła Miechowskiego odbyło się dziesięć lat przedtem.
W. 406 w bibljotece naszych Panów — w bibljotece Winklerów.
W. 408 chowie swój porządek — przestrzega porządku; o formie: chowie p. obj. IV 414.
W. 418 krzykli — krzyknęli, p. obj. IV 557.
W. 423 króla Bolesława — jak wynika z dalszego ciągu, Śmiałego.
W. 427 wychodzić — uchodzić.
W. 429 z siennemi drabiny — wóz drabiniasty do siana.
W. 436 Wach — zdrobniałe imię: Wawrzyniec.
W. 447 mój Tadzio — wołacz według odmiany żeńskiej, podobnie biernik: Tadzię (VII 461), p. obj. II 200 (Franię).
W. 454 na gorzkości wspolne — na gorycze, niedolę, p. obj. III 163.
W. 456 tedy owdy — niekiedy, p. IV 332.
W. 457 aż do zgodnych czasów — do odpowiedniego czasu, p. znaczenie słowa: zgodzić (obj. VI 12).
W. 459 żywiącej — dającej pożywienie, epitet jesieni na wzór łacińskiego: almae nutricis.