Dnia 27 października 1888 r. umarł ostatni Belwederczyk Walenty Nasierowski. Urodzony 1808 r. w Mącznikach w W. Księstwie Poznańskiem z Józefa i Antoniny z Polewskich, kształcił się w szkole kadetów w Kaliszu, potem uczęszczał na uniwersytecie warszawskim na wydział prawno administracyjny. Należąc do spisku podchorążych, wpadł pod Trzaskowskim 29 listopada 1830 r. do Belwederu od frontu, gdy drudzy pod Kobylańskim wtargnęli do ogrodu belwederskiego. Potem wstąpił do 19 pułku piechoty, walczył pod Białołąką, Grochowem, Rajgrodem i Szawlami, gdzie trzykrotnie ranny został. Dosłużywszy się stopnia kapitana, przeszedł z generałem Chłapowskim do Prus. Przez lat 18 przebywał we Francyi, gdzie uratował z narażeniem życia tonącego młodego Francuza w przejeździe z Angoulème, gdzie mieszkał, do Bordeaux. Dopiero w r. 1848 powrócił do Księstwa i poślubiwszy Filipinę Wilczyńską, osiadł w Oczkowicach w Krobskiem, oddając się z zapałem gospodarstwu i sprawom publicznym.[1]
W r. 1888 zeszli ze świata jeszcze następujący weterani z r. 1831:
8 stycznia Piotr Radziejewski, porucznik wojsk polskich,
9 września Ludwik Zakrzewski, radca starego Ziemstwa,
8 listopada Wandelin Wodpol,
30 listopada ks. Maksymilian Stoeck, proboszcz w Doruchowie.
- ↑ Dziennik Poznański. R. 1888, nr. 249, 250.
