Dohna ciężko ranny, po utworzeniu Królestwa Polskiego został przybocznym adjutantem cesarza Aleksandra I, a 1817 r. poślubił Józefę Grudzińską, młodszą siostrę księżnej Towickiej. Po przykrem zajściu z w. księciem Konstantym wystąpił 1822 r. z wojska i wyjechał za granicę, później osiadł w W. Księstwie Poznańskiem. Miłość do Kościoła łączył z serdeczną miłością kraju. Świetny niegdyś kawalerzysta, rzutki, zwinny i odważny, a ogładą wykwintną, grzecznością i usłużnością podbijający sobie serca wszystkich, w starości dawał wzór pobożności, pokory, dobroci i niezłomnej wiary w przyszłość ojczyzny. Do końca życia zachował umysł jasny, pamięć nadzwyczajną i serce gorące.[1]
W tymże roku 1882 zakończyli życie dwaj lekarze, a wzorowi obywatele: Jan Alojzy Wicherkiewicz i Jan Zimmermann.
- ↑ Kuryer Poznański. R. 1882, nr. 274 i 275.
