Strona:Stanisław Karwowski - Historya Wielkiego Księstwa Poznańskiego T2.pdf/357

Zarządu. Na eksportacyi uczcił pamięć zmarłego i dał wyraz powszechnemu żalowi z tak bolesnej straty dr. Henryk Szuman, prezes Koła polskiego, a na pogrzebie w Gułtowach skreślił w gorących słowach pracowity żywot tego patryoty, który, konając, zaklinał synów, aby bez wytchnienia pracowali dla dobra kraju.
 Dnia 24 kwietnia 1881 r. zakończył życie w Ostrowie ks. Paweł Władysław Fabisz, proboszcz ostrowski, dziekan ostrzeszowski, mąż wielce zasłużony, autor licznych pism, które zamieszczamy poniżej.
 Dnia 16 sierpnia rozstał się z tym światem w Krześlicach Anastazy Radoński, najmłodszy z 8 dzielnych synów Piotra i Joanny z Kierskich. Mając zaledwie lat 18, przy końcu nauki szkolnej w gimnazyum poznańskiem, podążył 1830 r. za braćmi do wojska narodowego i jako artylerzysta w korpusie Różyckiego odbywszy całą wojnę, dostał się w stopniu podporucznika do Galicyi, gdzie wraz z innymi czas niejakiś przesiedzieć musiał. Po powrocie do kraju, poślubiwszy Paulinę Białobłocką, osiadł w Krześlicach pod Kostrzynem. W r. 1846 uwięziony za udział w przygotowaniach do powstania, odzyskał wolność po wypadkach marcowych w Berlinie 1848 r. W tymże roku jako naczelnik w powiecie swoim zajmował się gorliwie wykonywaniem rozporządzeń komitetu narodowego, ściągał ludzi, przyspasabiał zasoby, zwiedzał obozy. Także w r. 1863 nie szczędził zachodów w zbieraniu i zbrojeniu oddziałów. I po drugi raz oglądał znane mury więzienne. Przez lat kilkanaście posłował w Berlinie, a, chociaż nie odznaczał się tam głośnemi występami, bo nie miał daru wymowy, jasnem pojmowaniem spraw i wielostronną znajomością stosunków naszych miejscowych ułatwiał wspólne narady, a do zgody powszechnej ujmującem obejściem swojem znacznie się przyczyniał. Od samego początku obywatelskiego swego zawodu aż niemal do końca życia zasiadał w sejmie prowincyonalnym, a działanie jego był tam tak pożyteczne i tak niezwykły zjednał sobie szacunek nawet u deputowanych narodowości niemieckiej, że na ich wniosek, gdy dla osłabionego zdrowia usunąć się musiał, sejm wystosował do niego adres z podziękowaniem za wieloletnią gorliwą pracę. W każdem zresztą