Strona:Stanisław Karwowski - Historya Wielkiego Księstwa Poznańskiego T2.pdf/224

Kuryer Poznański.

 Dnia 1 stycznia 1871 r. objął naczelną redakcyę Dziennika Poznańskiego dotychczasowy jego korespondent drezdeński, Franciszek Dobrowolski, człowiek zdolny, zręczny, ruchliwy i sprężysty.
 Urodzony 20 lipca 1830 r. w Suchympniu pod Gąbinem w Królestwie, ukończył nauki gimnazyalne w Płocku, studya zaś uniwersyteckie w Moskwie. Od r. 1850 urzędował w Kowalu, potem w Brzezinach, w końcu w Warszawie jako sekretarz X oddziału rządzącego senatu. W r. 1863 wziął gorący udział w organizacyi styczniowego powstania, w którem był najprzód naczelnikiem powiatu rawskiego, w którem był najprzód naczelnikiem powiatu rawskiego, następnie po dwakroć członkiem rządu narodowego. Aresztowany 1 marca 1864 r., przepędził czas niejakiś na wygnaniu w Nowochopiorsku w gubernii woroneskiej, skąd pozwolono mu we wrześniu 1865 r. powrócić do Warszawy. Zagrożony ponownem aresztowaniem skutkiem zeznań uwięzionych w cytadeli warszawskiej rodaków, opuścił Królestwo Polskie i osiadł w Dreźnie, gdzie zarabiał na życie lekcyami języka i literatury polskiej. Uzyskawszy obywatelstwo saskie, zajmował w kolonii polskiej w Dreźnie wybitne stanowisko.
 Pod jego redakcyą Dziennik Poznański stał się jeszcze liberalniejszym niż był dotychczas.
 Ten kierunek Dziennika Poznańskiego już od dawna nie podobał się obywatelom o wybitnych przekonaniach katolickich, pomimo jednak kilkoletnich zabiegów nie zdobyli się na własny organ, choć go wciąż zapowiadali.
 Korzystając z tych okoliczności, namówił Teodor Żychliński w r. 1871 po powrocie swoim z Galicyi, gdzie zbierał akcye na teatr polski w Poznaniu, starego Merzbacha do założenia Kuryera Poznańskiego. Miało to być pismo, nie wdające się w żadne polemiki, ale z charakterem wyraźnie katolickim. Wychodzić począł Kuryer Poznański od 1 stycznia 1872 r.