Ta strona została przepisana.
Okres VIII.
Po powstaniu 1864 — 1871.
Proces Polaków.
Smutny obraz przedstawiało W. Księstwo Poznańskie po powstaniu. Wiele rodzin nosiło żałobę po poległych w walce o wolność członkach swoich, wiele majątków zachwiało się tak, że od wiosny do sierpnia 1865 r. 30 dóbr rycerskich przeszło w ręce niemieckie.
Więzienia zapełniły się obywatelami, a wyrok berliński w procesie Polaków z dnia 23 grudnia 1864 r. pomimo świetnej obrony adwokatów Gneista, Deycksa, Brachvogla, Janeckiego, Lisieckiego, Elvena, Holthoffa, Lenta i Lewalda wypadł nadzwyczaj surowo.
Skazani zostali na śmierć:
1. Jan hr Działyński[1],
2. Aleksander Guttry,
3. Włodzimierz Wolniewicz,
4. Filip Skoraczewski,
5. Edmund Taczanowski,
6. Władysław Zakrzewski,
- ↑ W r. 1869 odbył się drugi proces Jana hr. Działyńskiego, który bronił się osobiście. Sąd wyrokiem z 1 marca 1869 r. Zniósł postępowanie zaoczne przeciwko niemu i wyrok śmierci z 23 grudnia 1864 roku i skazał, uznając go winnym czynów przygotowujących zdradę stanu, na 3 lata kary fortecznej i zapłacenie kosztów procesowych, wreszcie wyrzekł konfiskatę broni przy rewizji domowej u niego znalezionej. Dziennik Poznański. R. 1869, nr. 50.
