stunicz i wystąpił z nowym twierdzeniem. Powiada on, że templarjusze czcili statuę Bafometa czyli djabła. Jak widać na wizerunku jest to kozioł o piersi kobiecej, zasiadający na ziemskim globie. Na rękach ma napisy: Solve (zwiąż) i coagula (rozwiąż), na łbie znak magji wyższej.
Gdy resztki templarjuszy uciekły po rozbiciu zakonu do Szkocji, mieli oni z sobą zabrać posąg Bafometa, ulany ze złota o rubinowych oczach. Od nich dostał się on do masonów, jemu to w stopniach najwyższych przez wtajemniczonych adeptów składaną jest boska cześć. Symbol ten przechowywał w Charleston’ie w Ameryce Albert Pike, głowa międzynarodowej masonerji, przezwany antypapieżem.
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/c/c7/Stanis%C5%82aw_Antoni_Wotowski_-_Tajemnice_masonerji_i_mason%C3%B3w_ilustracja_044.jpg/300px-Stanis%C5%82aw_Antoni_Wotowski_-_Tajemnice_masonerji_i_mason%C3%B3w_ilustracja_044.jpg)
Podobne legendy niejednokrotnie opowiadano. Lecz po bliższem sprawdzeniu nie przestawały być one