Przejdź do zawartości

Strona:Stanisław Antoni Wotowski - Krwawa hrabina.djvu/165

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.
GŁOSY PRASY O POWIEŚCIACH
ST. A. WOTOWSKIEGO.

„Już pierwsze książki Wotowskiego („Rycerze Mroku” „Karjera panny Mańki“ „Lekkomyślna księżna”) starczyły do zdobycia popularności autora śród szerokich warstw czytelników. Są wprost świetne! Radzimy, nie tylko miłośnikom, ale właśnie i przeciwnikom literatury sensacyjnej przeczytać te książki...”

„Detektyw” (12-XII. 1930 r.)

„Stanisław Wotowski jest bezsprzecznie jednym z najpopularniejszych powieściopisarzy młodej generacji w Polsce, a utwory jego czyta się z olbrzymiem zainteresowaniem od pierwszej kartki do końca...”

Ilustrowany Expres Lwowski (5-XI. 1931 r.)

„Wotowski jest jednym z nielicznych pisarzów polskich, który wyczuł, w czem tkwi rytmika życia współczesnej epoki i który umie to życie świetnie odzwierciadlić i uplastycznić w swoich powieściach.”

Nowa Polska (5-V. 1932 r.)

„Twórczość Wotowskiego cechuje niezwykła oryginalność. Pełna emocji intryga i porywająca fabuła sprawiają, że książki Wotowskiego czyta się jednym tchem...“

Głos Trybunalski (6-III. 1933 r.)

„Romanse Wotowskiego należą do typu romansów awanturniczych, który się czyta z niesłabnącem zaciekawieniem, by ukończywszy jedną powieść, sięgnąć po następną...“

Expres Poranny (7-XI. 1932 r.)

„Wotowski, bezwzględnie wybije się śród pisarzy sensacyjnych na pierwszy plan. Nic też dziwnego, że większość jego powieści została przetłumaczoa na obce języki, a „Rycerze Mroku“ sfilmowani...”

Kurjer Wileński (8-III 1933 r.)