Strona:Stanisław Antoni Wotowski - Kobiety w życiu wielkich ludzi.djvu/52

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

gowo zbudowana brunetka ,o delikatnej śniadej cerze i żywych błyszczących oczach. Miał ją cechować rozum i dowcip niezwykły a w ciężkich sytuacjach król częstokroć zasięgał jej rady.
Kazimierz Wielki spłodził z ulubioną swoją Esterka dwóch synów: Jana Niemirę (inaczej zwanego „Jan syn Króla“) i Pełkę, którym w testamencie zapisał wsie Kutow (Kutno), Juszyniec i Drugnię. Niewdzięczni współcześni, jak pisarz Raczyński, nie umieli wielkiemu człowiekowi przebaczyć jego słabości, a król ledwie był do grobu zstąpił, gdy ostatnią jego wolę unieważniono i synów Pełkę i Niemirę, z nadanych przez ojca włości wyzuto.
Wedle innej wersji nawet obaj mieli zostać sprzątnięci po śmierci ojca, bez najmniejszego skrupułu, gdyż byli „nieprawemi pretendentami do tronu“.

Los synów Esterki wogóle nie jest wyjaśniony. Są i takie zdania, że nic złego po śmierci ojca im się nie stało a przeciwnie, dzięki skarbom zebranym przez matkę, objąwszy Zbąszyn, przybrali nazwisko Zbąskich, stosownie do zwyczaju i stali się magnackim rodem. Dlatego w rodzie Zbąskich znajdujemy często imiona Esterki i jej familijne — Abrahama. Jeden z założycieli tego rodu, Jan Niemira miał zostać zabity, podczas zwady, na pogrzebie Jagiełły...

48