Strona:Sophie de Ségur - Przygody Zosi i wesołe wakacje.djvu/36

stołu i obcięła brwi aż do samej skóry. Zauważyła następnie, że jakoś śmiesznie teraz wygląda i nie miała odwagi wejść do salonu.
 — Poczekam aż zawołają nas na obiad. Nikt nie będzie mi się przyglądał podczas jedzenia — powiedziała sobie i ociągała się z zejściem na dół, chociaż już wszyscy zasiedli do stołu.
 Zauważywszy jej nieobecność, matka posłała Pawełka, aby zaraz sprowadził Zosię.
 — Już idę, już idę! zawołała Zosieńka, słysząc jego kroki.
 Odwracała główkę, gdy schodzili razem ze schodów, żeby Pawełek nie spostrzegł zaszłej w jej twarzy zmiany. Szybko otworzyła drzwi jadalni. Na jej widok wszyscy wybuchnęli głośnym śmiechem.
 — Jak ona zabawnie wygląda! zawołał ojciec Zosi.
 — Ucięła sobie brwi. Widziane to rzeczy! powiedziała pani Irena, wzruszając ramionami.
 — Ach prawda! Nie zauważyłem odrazu, rzekł Pawełek.
 — Nigdy nie przypuszczałem, aby twarz bez brwi tak zupełnie inaczej wyglądała! zro-