Strona:Samuel - Adalberg - Księga przysłów.djvu/93

309 Pan Bóg cierpliwy, ale sprawiedliwy.
310 Pan Bóg daje, Pan Bóg bierze. — Flor. 39.

  Pan Bóg dał, Pan Bóg wziął. Wójc. Prz. I. 31; Czel. 17.

311 Pan Bóg długo cierpi, a czeka.
312 Pan Bóg dopuści, ale nie opuści. — Cinć. W. 310.
313 Pan Bóg gwiazdami władza. — Flor. 19.
314 Pan Bóg łaskawy, da na rękawy.
315 Pan Bóg ma nogi bawełniane, ale ręce ołowiane. — Czel. 6; Mas. 8.
316 Pan Bóg najlepszy doktór. — Petr. 117.

  Nalepszy lekarz jest Pan Bóg. Volckm. Bóg najskuteczniejszy lekarz. Bielic. Niedź.

317 Pan Bóg nicht verlassen, nie teraz, to innym czasem.
318 Pán Bóg nie jest pokwapny, ale potrafny. — Ulan. 321.
319 Pan Bóg nierychliwy, ale pamiętliwy. — Lom. 27.
320 Pan Bóg nie taki, nie słucha sobaki. — Głog. 61.

  T. j. Bóg niesłucha oszczerstw, obmowy, złych języków.

321 Pan Bóg robi igrzysko: jednego w górę, drugiego nisko.
322 Pan Bóg szczęściem władnie. — Ryś. cnt. 12; Flor. 118.
323 Pan Bóg upluskał, ale nie umuskał.

  O człowieku potwornie brzydkim.

324 Pan Bóg w dołek, on w podołek.
325 Pan Bóg wie co robi.

  Pąn Bóg wié co robi. Cen. Kasz. 19.

326 Pan Bóg zmoczy, Pan Bóg wysuszy. — Wisła, II. 253.
327 Pan Bóg z nieba nie zrzuci.
328 Panu Bogu i djabłu służyć, niepodobno jest. — Mącz.
329 Panu Bogu i krajowi służ, a swój chleb jedz.
330 Panu Bogu lichtarz, a djabłowi świeczka. — Kolb. VIII. 264.
331 Pierwej ma być otwórz, niż pomaga Bóg. — Ryś. cnt. 12.

  Nie chcę, aby miało być pierwej pomaga Bóg, niż otwórz. Gost. Ek.

332 Pies psem, a Pan Bóg zawsze Panem Bogiem.
333 Pięknie się ten stroi, co się Boga boi. — Rej. Zw.
334 Po co szukać cudzych bogów, kiedy mamy swoich. — Petr. 117.
335 Poczekawszy, Pan Bóg łaskawszy.
336 Pomsta boża dojedzie i na chromym. — Czel. 354; Mas. 8 i 322.

  Nim pomsta boża na chromym nadjedzie, Wielki królu, wiedz o mej tej żałosnej biedzie. Groch. Pis.

337 Pomsta boża najdzie winnego. — Ern. 849.
338 Pójdzie do Pana Boga na skargę.
339 Prosteście, wdzięczne Panu Bogu. — Ryś. cnt. 12.
340 Przeciwko Bogu rozumu nie masz. — Petr. Hor.
341 Przeciwko woli bożej nick sę stac nimóżè. — Cen. Kasz. 19.
342 Przed Bogiem grzech, przed ludźmi śmiech. — Glog. 62.

343 Przeklęty, który djabłu kwiat swojej młodości Ofiaruje, a Bogu zaś drożdże starości. — Flor. 86; Mon. Ench. 216; Mon. Gr. 416.

344 Przez świętych do Pana Boga. — Gem. I. 119.

  Przez pany do króla, a przez święte do Boga. Rej. Post. Przez świętych do Boga, a przez sług do pana, droga każdemu, jak mówią, nsłana. Jabł. Ez.

345 Przy kim Pan Bóg, przy tym i szczęście. — Żegl. I. 134.
346 Przy kim Pan Bóg, ten wygrawa. — Volckm.
347 Raz Boga ûobraząm do ciebie nóz wraząm. — Koś. 102.

348 Respektów u Boga nie masz. — Knap. 27; Now. 7.

  Respektu u Boga nie masz. Ern. 59. U Boga respektów niemasz. Flor. 41. U Boga respektu nie masz. Mon. Ench. 221; Mon. Gr. 423.

349 Sen mara, Pan Bóg wiara. — Gem. II. 278.
350 Słowo boże jest duszne lekarstwo. — Żup. 4.
351 Służ Bogu, a czarta nie draźnij.
352 Służ Bogu samemu, nie światu nędznemu. — Don. Gr. 15.

353 Stary gospodarz Pan Bóg, wie kiedy komu czego potrzeba. — Ryś. cnt. 15; Czel. 15.

  Stary gospodarz Pan Bóg. Knap. 1097; Żegl. I. 151; Trotz, p. w. Gospodarz. Stary gospodarz Pan Bóg, wie czego komu potrzeba, i czyj jaki dług. Kolb. VIII. 267. — Pan Bóg stary gospodarz. Flor. 139; Mon. Ench. 212; Mon. Gr. 412; Wójc. Prz. I. 31; Czel. 3. Pan Bóg najstarszy gospodarz, wie co robi. Petr. 177. § Mądry gospodarz P. Bóg. Gilow. Stary gospodarz Bóg, wie czego trzeba. Bar. Lut.

354 Taka droga do Pana Boga, jak do wszystkich świętych.
355 Ten wszystko może, kogo Bóg wspomoże.
356 Trudno z Bogiem walczyć. — Ryś. cnt. 16; Czel. 10.

  Trudno z Bogiem wojować. Pot. Arg.

357 Trudno z bożą wolą w czuby.
358 Trzeba sę do Bóga módléc, a djábła niegórzéc. — Cen. Kasz. 11.