Strona:Samuel - Adalberg - Księga przysłów.djvu/28

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

— Toż. W Wilnie 1777.
— Toż. Przedrukowane podług edycji warszawskiej z r. 1769. Wrocław 1802.
— Toż. Wrocław 1809.
— Toż. Wydanie Kazim. Józ. Turowskiego. Sanok 1855.
— Toż. W Bibliotece ludowej polskiej. Paryż b. r. (przedmowa datowana w r. 1867). 2 tomiki. (Tom II z napisem: „wydanie drugie).”
Miejsca w „Księdze” cytowane odnoszą się do wydania paryskiego. Cyfra rzymska oznacza tom, arabska zaś numer kolejny przysłowia.
Frischb. Frischbier H. Preussische Sprichwörter und volksthümliche Redensarten. Gesammelt und herausgegeben von... Zweite vermehrte Auflage nebst Anhang enthaltend drei Gutachten über die erste Auflage des Werkes. Berlin 1865.
zaw. na str. 298—306: ...„Masurische Sprichwöorter.”
— Toż. Zweite Sammlung. Mit einem Glossar. Berlin 1876.
zaw. na str. 205—221: „Masurische Sprichwörter.”
Jedynka rzymska oznacza zbiór pierwszy, dwójka zaś zbiór drugi.
Furf. Facecje albo furfanterje dworskie, r. 1661.

G.

Gam. Gamalski Serafin. Przestrogi duchowne. Poznań 1742.
Gaw. Dworz. Dworzanki. Kraków 1664.
Gaw. rkp. Rękopis własnoręczny Jana z Wielomowic Gawińskiego, znajdujący się w bibljotece uniwersytetu warszawskiego.
Wypisy dokonane zostały podług notatek z rękopisu tegoż przez Tymot. Lipińskiego porobionych, a znajdujących się w bibljotece ordyn. Krasińskich.
Gaw. Siel. Gawiński Jan z Wielomowic. Sielanka i różne nagrobki. Kraków 1650.
— Toż. Sielanki nowo napisane, r. 1668.
Jedynka rzymska oznacza wydanie pierwsze, dwójka — drugie.
Gem. Zawadzki Ignatio. Gemmae latinae ex magno eruditionis mari tam ligatae, quam solutae orationis authorum lectae ac per patrem Ignatium a S. Stanislao (Ignatio Zawadzki). Scholarum Piarum in usum publicum expositae. Varsoviae typ. Schol. Piarum. Anno unionis Divinae cum homine 1688.
— Toż. Iterata vero editione auctae. Varsaviae 1701.
— Toż. Tertia iterum editione reimpressae. Varsavine 1720.
— Toż. Wydanie czwarte przedrukowane. Varsaviae 1728.
Jedynka rzymska obok skrócenia oznacza wydanie z r. 1688; skrócenie zaś bez cyfry tej odnosi się do wydania z r. 1701.
Gilow. Gilowski Paweł. Wykład katechizmu kościoła chrześcjańskiego. Kraków 1579.
Gilow. Post. Gilowski Paweł. Postylla czyli kazania. Krak. 1583 (składające czwartą część postylli Grzegorza z Żarnowca).
Glicz. Or. Gliczner Erazmus. Oracja Isocratesa o sprawowaniu państwa na polskie przełożona. Kraków 1558.
Glicz. Wych. Gliczner Erazmus. Książki o wychowaniu dzieci. Kraków 1558.
Glin. Zwierz. Glinka Franciszek. Zwierzyniec jednorożców, r. 1668.
Glog. Gloger Zygmunt. Skarbczyk. Zabawy, gry, zagadki, żarty i przypowieści. Z ust ludu i ze starych książek zebrał... Warszawa 1885. (Okładka nosi datę 1886).
Na str. 54—78 zawiera: „Rozmaite przysłowia i przymówiska.”
— Toż. Wyd. drugie. Warszawa 1891.
Cytaty w „Księdze” odnoszą się do wyd. 1-go.
Gluź. Gluzinski Józef. Włościanie polscy uważani pod względem charakteru, zwyczajów, obyczajów i przesądów z dołączeniem przysłowiów powszechnie używanych, przez... (z rękopismu) (W dziele: Archiwum domowe do dziejów i literatury krajowej z rękopismów i dzieł najrzadszych zebrał i wydał Kaz. Wł. Wójcicki (Warszawa 1856, str. 392—576).
Na str. 561—576 znajdnją się: „Przysłowia i przepowiednie ludowe różnie i w różnych okolicach używane.”
Głos. Głos obywatela dobrze ojczyźnie życzącego, r. 1788.
Gol. Wym. Golański Filip. O wymowie i poezji. Wilno 1788.
Gołub. Rep. Gołubski Jan z Prus. Replika na nowiny z Poznania, które minister jeden trefny tego roku rozsiał po Prusiech. Kraków 1614.
Gorcz. Gorczyn Piotr. Łzy świeżosmutne Podola utrapionego, r. 1618.
Gorzk. W. Gorzka wolność młodzieńcza albo odpowiedź na złote jarzmo małżeńskie. Kraków, (około r. 1672).
Gos. Zw. Gosiewski Wincenty Korwin. Zwierciadło nikomu niepochlebiające. Wilno 1665.
Gospod. Gospodarstwo jezdeckie, strzelcze i myśliwcze z doświadczenia N. N. szlachcica polskiego napisane r. P. 1600 a teraz świeżo z dozwolenia starszych do druku podane w Poznaniu r. 1690.
Gost. Ek. Gostomski Jakób. Ekonomja abo gospodarstwo ziemiańskie. Kraków 1588.
Gost. Gór. Gostkowski Wojciech. Góry złote przez... r. 1622.
Górn. Dworz. Górnicki Łukasz. Dworzanin. Kraków 1566.
Górn. Dz. Górnicki Łukasz. Dzieje w Koronie Polskiej z przytoczeniem niektórych postronnych rzeczy od r. 1538 do r. 1572. Kraków 1637.
Górn. Par. Górnicki Łukasz. Jana Barklajusza Paraenaesis t. j. napominania. Kraków 1628.