....jest słowo człeka głupiego. Flor. 109; Mon. Ench. 208; Gr. Lat. 420; Mon. Gr. 407. § Głupiego jest wymówka: nie spodziewałem się. Młodź. Kaz. III. Głupi mówi po szkodzie: jam się nie spodziewał. Karp. Zab.
Ob. N. 174.
160 Nie trzeba głupich siać, sami się rodzą. — Ryś. cnt. 10; Knap. 669; Młodź. Kaz. I; Flor. 170; Mon. Ench. 209; Trotz, p. w. Głupi; Mon. Gr. 407; Now. 65; Czel. 210; Petr. 176.
Nie trzeba głupców siać, bo się sami rodzą. Lom. 23. Nie trza głupich siáć, bo sie sami rodzom. Koś. 104. — Nie trzeba głupich siać, sami rostą. Ern. 754; Trotz, p. w. Głupi. Nie siej głupich, sami wschodzą. Łysk. 62. Na głupich orać nie trzeba, ani siać.
Ob. N. 150.
161 Nie uczyni głupiego doktorem długa suknia, ani czerwony bieryk. — Mącz.
162 Nigdy tak bardzo nie zbłądzi głupi, jak mądry.
163 O deszczu i pogodzie rozmowa głupich. — Now. 69.
164 On myśli, że ja taki głupi, jako on mądry. — Cinć. W. 310.
165 On nie taki głupi, jak się zdaje.
166 Pieniądze głupi wprzód kładzie, nie przestaj na jego radzie. — Knap. 837.
167 Pijak się prześpi, a głupi nigdy.
168 Poszlij głupiego, a za nim drugiego.
169 Poznać głupigo po śmiechu. — Cinć. 32.
Po czym poznać głupiego? po śmiechu jego. Cinć. W. 310. Ze śmiechu wielkiego poznaje się głupiego. § Głupi się śmieje, Choć się nic nie dzieje. Bar. Lut.
170 Pytał głupi mądrego, na co rozum zda się. — Kras: „Mądry i Głupi”; Now. 85.
171 Rad głupi głupiemu.
172 Rad (kontent) głupi, że oszalał.
173 Rad z siebie, że głupi.
174 Rozumiałem, nie rozumiałem; spodziewałem się, nie spodziewałem się — jest przyzwoita głupich wymówka.
Ob. N. 159.
175 Sam głupi, a drugich chce uczyć. — Knap. 252.
176 Szukaj sobie głupca, coby kostrzewy nie znał. — Klon. Flis.
177 Trudna z głupim sprawa. — Knap. 256; Trotz, p. w. Głupi.
Ob. N. 193.
178 Trudno głupiego przegadać.
179 Twierdzić upornie co, jest głupiego; zda mi się tak jest, mowa mądrego. — Knap. 1183.
Twierdzić upornie co jest głupiego, nie jest to mowa mądrego. Wójc. Przyp. 167. Twierdzić co upornie jest wadą głupiego. Now. 97.
180 Wielki głupiec, co się sam za mądrego trzyma (ma).
181 Wicy jeden głupi zaprze, jak dzesync mądréch dowiedze. — Cen. Kasz. 10.
Ob. N. 143.
182 Za głupiemi i Pan Bóg.
183 Za głupiemi szczęście lata (goni).
184 Z głupiego nie żartuj, bo się rozgniewa.
Ob. N. 195.
185 Z głupim a z pijanym nigdy końca nie dojdziesz.
186 Z głupim i znalazszy, nie podzielisz się.
Odm. Z głupim znajdzie, ale się nie podzieli. — Z głupim trudno się i podzielić.
Ob. N. 194.
187 Z głupim na raki, on żaby łapie.
Ob. N. 117.
188 Z głupim nikt rządu nie dojdzie.
Stara przypowieść: z głupim.... Żarty.
189 Z głupim rozmawiać, to jak z łysym (z gołym) za łeb.
190 Z głupim się kłócić, z wodą się bić — to jedno.
191 Z głupim sie nie dorządzi, a z usmarkanym się nie najé. — Cinć. 40; Bystr. 78.
Z głupim się nie nagada, ze smarkatym się nie naje. Wisła, I. 149. § Stara przypowieść: z głupim nikt rządu nie dojdzie. Żarty.
192 Z głupim w karty, z mądrym w żarty. — Ryś. append; Czel. 207.
Dobrze z głupim w karty, Lecz z cudzą żoną nie ujdą żarty. Żarty.
193 Z głupim zła sprawa.
Dawno mówią: z głupim.... Furf.
Ob. N. 177.
194 Z głupim źle się i dzielić. — Linde, p. w. Głupi.
Ob. N. 186.
195 Z głupim źle żartować. — J. Kochan. Fragm.
Szkoda z głupim żartować. Birk. O.
Ob. N. 184.
196 Żeby głupich nie było, toby mądrzy z głodu poumierali.
Głupiec ob. Głupi.
Głupota.
1 Głupota głupotą zostanie. — Cinć. W. 307.
2 Głupota najcięższa choroba.
Głupstwo.
1 Głupstwo rozum zjadło. — Petr. 174; Feder. II. 357.
Odm. Głupstwo rozum zjadło i poszło do pszenicy.
Gdy kto plecie bez sensu, lub niestworzone rzeczy opowiada.
2 I królowi wolno raz tylko głupstwo zrobić.
3 I najmędrszym ludziom zdarza się w głupstwo uwierzyć.
