37 Łacniej dobre zepsować, niż złe naprawić. — Knap. 409; Ern. 1218.
Łatwiej dobre zepsuć, niż złe naprawić. Now. 45.
38 Najkrócej się dobre pamięta.
39 Nie to dobre, co dobre, ale co się komu podoba. — Fred. I. 502; Czel. 241.
40 Samo się dobre chwali. — Gem. II. 277.
Samo się dobre chwali, wydaje. Żegl. I. 139. Dobre się samo chwali. Flor. 184; Cinć. 10. Dobre się zawsze chwali, złemu zalecenia potrzeba. Flor. 106. Dobre się samo chwali, złemu.... Mon. Ench. 186; Mon. Gr. 378. § Samo się dobre chwali, a złe gani. Trzt.
41 Samo się dobre zaleca. — Knap. 1025; Now. 86.
42 To mu na dobre nie windze. — Cen. Kasz. 19.
43 Trzymaj się dobrego, a wiaruj się złego.
44 Zażyłeś dobrego, skosztuj też złego. — Knap. 1310.
Kto zażył dobrego, niech skosztuje i złego. Flor. 60.
45 Z pojźrzenia samego poznać co dobrego. — Don. Gr. 14.
Dobre (nazwa wsi).
Niech kto mówi co chce, Dobre jest dobre, ale lepsze Płowce. — Kolb. III. 202.
Dwie wioski pod Radziejowem.
Dobro.
1 Cudze dobro bierze za żebro.
Odm. Za twoje dobro — kaduk ci w ziobro.
2 Cudze dobro, gorzkie dobro.
3 Dobro nalepiej poznać, kiedy go nie staje. — Fred. I. 644; Mon. Ench. 186; Gr. Lat. 413; Mon. Gr. 379.
4 Dobro żadne temu nie smakuje, co uczestnika jego nie czuje. — Knap. 174.
5 Na cudze dobra ręki, na kartę oka, na sławę języka — nie rzucaj. — Zabcz. Pol. II. 15; Wójc. Przyp. 83.
6 Niespodziane dobro przyjemniejsze. — Knap. 649; Flor. 66; Now. 64.
7 Większe dobro z większą przychodzi pracą. — Fred. I. 80; Czel. 127.
8 Za cudze dobro wylejesz łez wiadro.
T. j. cudze na dobre nie wyjdzie.
9 Za twoje dobro — kaduk ci w ziobro.
Odm. Cudze dobro bierze za żebro.
10 Złe nabyte dobra rzadko się trzeciemu dziedzicowi dostaną. — Flor. 41.
Dobroczynność.
1 Dobroczynność — boska rzecz. — Knap. 175; Now. 18.
2 Dobroczynność lepsza niż dobra wola. — Knap. 176; Ern. 415 i I446; Now. 18.
Dobroczynny.
1 Dobroczynnego wszyscy miłują. — Ern. 1446.
2 Dobroczynny Boga naśladuje. — Knap. 175.
3 Dobroczynnym béc je pészná rzecz, ale trzeba wiedzec kiej. — Cen. Kasz. 18.
4 Dobroczynny nie ogląda się na odwdzięczenie. — Now. 18.
Dobroć.
1 Czego dobrocią nie zrobisz, tego złością nie wskórasz.
2 Dobrocią i nasroższe zwierzę ugłaszczesz. — Stryj. Kron.
3 Dobrocią więcej wskórasz. — Gem. I. 34.
Dobrocią więcej wskórasz, niż groźbą. Żegl. I. 37.
4 Dobrocią złego (głupiego) nie użyjesz. — Knap. 175; Ern. 415.
Dobrocią złego nie pokonasz (nie użyjesz). Ern. 383.
5 Dobrocią złego pokonasz. — Knap. 175; Ern. 415; Now. 18.
Dobrocią złego przekonasz. Żup. 20.
6 Dobroć zmyślona, złość pokryta. — Knap. 175; Now. 18.
Zmyślona dobroć, złość pokryta. Ern. 414.
7 Niejeden człowiek przez swoją dobrote przychodzi w żebrote. — Cinć. 26.
8 Zbytnia dobroć szkodliwa. — Rej. Zw.
Dobrodziej.
Dobrodzieja szanuj. — Knap. 176; Ern. 415 i 1446; Żegl. I. 37; Trotz, p. w. Dobrodziej.
Dobrodziejka.
Już kiedy zacznie dobrodziéjka, to i we śnie gębą myka.
T. j. gdy kobieta, gospodyni zacznie gderać, to już nie wie kiedy przestać.
Dobrodziejstwo.
1 Dobrodziejstwa piszą się na piasku, a krzywdy ryją się na kamieniu.
2 Dobrodziejstwem dobrodziejstwo oddać. Anon. II.
3 Dobrodziejstwo dać cudniej, niż brać. — Knap. 177; Ern. 1446.
Dobrodziejstwo cudniej dać, niżli brać. Żegl. I. 38.
4 Dobrodziejstwo dane wymawiać, gorzej niż odmawiać. — Knap. 177; Wójc. Przyp. 116.
Wymawiane dobrodziejstwo zmniejsza swą wartość. Now. 104. § Wyświadczonego dobrodziejstwa nigdy nie wymawiaj. Jaśk. Pol.
5 Dobrodziejstwo dawszy, milcz (nie zdób, nie chwal). — Knap. 177.
Dobrodziejstwo dawszy, milcz. Now. 18. § Kto dał dobrodziejstwo, niechaj milczy; a kto wziął, niechaj o nim powieda. Górn. Rz.
6 Dobrodziejstwo dawszy, nie żałuj. — Knap. 178.
7 Dobrodziejstwo dobrodziejowi szkodliwe. — Knap. 178; Ern. 1447.
8 Dobrodziejstwo i od nieprzyjaciela bierz. Knap. 1305.
9 Dobrodziejstwo i od nieprzyjaciela dobre. — Knap. 1305.
