Strona:S. Napierski - Pusta ulica.djvu/73

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

I w sztuce najprzeraźliwsza jest czystość!

„Liryk cyniczny“: to jest zazwyczaj odbicie sobie jakiegoś defektu uczuciowego; potrzeba zemsty na innych — jest to zemszczenie się na sobie samym.

W każdym liryzmie jest psychiczne poddanie się, — jest coś z masochizmu.

Typowy mechanizm przeżywania lirycznego: wydarzenia realizujące się we wspomnieniu.

Geneza liryzmu. Żadna najgłębsza wiedza o miłości nie zastąpi miłości samej. O to rozbijają się poeci; stąd ich liryzm.

Ostatnia rezerwa. Czytanie komuś własnych wierszy — to także ucieczka w nierealność.