Strona:Słowo o wyprawie Igora.pdf/63

Czołem bić Przenajświętszej Dziewicy,

Pirogoszczej^[1] Bogarodzicy.

15 

Radość w grodach. Brzmią pieśni weselne.
Chrobrym wojom cześć już oddaliśmy,
Starym kniaziom pieśń wyśpiewaliśmy,
A należy się i dla młodszych cześć,

I junakom też trzeba okrzyk wznieść.

20 

Ej, Igorze cny, żyj szczęśliwie nam!
I Włodzimierz syn niechaj żywie nam!
Niechaj żywie nam buj-tur Wsewołod!
A i wszyscy ci, com im śpiewał ot!

Niech raduje się chrześcijański lud,

25 

Że kniaź wojsko wiódł na pogański ród.
Będziem chmielny miód z roztruhanów pić
Za tych, którzy szli basurmanów bić!
Kniaziom i drużynie
sława, sława, sława!
Amen^[2].

1. w. 15. Matka Boska Pirogoszcza, słynny obraz, z Carogrodu przywieziony na tym samym okręcie co i Matka Boska włodzimierska (później moskiewska), przez jakiegoś kupca Pirogosta; cerkiew ukończono r. 1136.
2. w. 27 i 28 dodał tłumacz. Amen, mechaniczny przydatek, bo niem kończy się każde staroruskie pismo.