bulum, et summatim omnes, Alani cognominantur XXXI. 2. Tak tedy rozpiérzchli Alani aż do Gangesu, całéy téy okolicy nazwisko nadali. Są iednak rozpiérzchli per utramque mundi plagam: Jakoż iuż ich Plinius w Europie iak sąsiadów Rhoxolanów upatrywáł IV. 25. Ptolemeus podobnie (oprócz Alanów Azyatyckich VI 14.) z nad Rhoxolanami i Jasygami znayduie Alaunów Scythów III. 5. Podobnie téż tłumaczy się s tego w tymże rozdziale w którym iego szczególnie dziś rozbieramy (toiest XXII. 8.) Ammian: Circa hæc stagna, toiest Mæotis, ultima extimaque, plures habitant gentes, sermonum institutorumque varietate dispariles: Jaxamatae, et Mæotæ, et Jazyges, Roxolanique, et Alani, et Melanchlenæ, et cum Gelonis Agathyrsi, apud quos adamantis est copia lapidis: bo i oni do gromady Hyperboreyskich ludów należą: aliique ultra latentes, quod sunt omnium penitissimi, niżey nieco podle Tyras około morza czarnego Jn medio spatio arcus..... Europæi sunt Alani, et Costoboca, Gentes que Scytharum innumerae łatwo stąd się okazuie, że Ammian nie przenosił Alanów za góry Ryfeyskié, ale ich sąsiadami Roxolanów i morza czarnego czyni, i dla tego wyżey powiedział per utramque mundi plagam. Pamięć ich mimo potęgi Hunnów i innych tam narodów długo się utrzymywała. Prokop widzi ich obok Abazgów między morzami Kaspiskiem i Czarném de B. Pers. II. 17. s. 140. Tamże ich zná Agathias IV. 3. s. 895. (wykład Persony) ci za Menandra iako ón sam świadczy przyymowali posła Carogrodzkiégo Zemarcha (Fragm. Hist. et Géogr. J. Potoc.
