Reb. Get. 18.) duszy niespokoynéy IIunimunda i Alaryka królów Swewów, poruszyła ich przeciw Gothom. Legł Walémir ieden z królów Gothskich, ofiarą podnieconéy kłótni, lecz Scyrrowie zupełnie prawie wycięci, tak, że małe ich ledwie oszczątki, od powszechnéy klęski ocalone, pod wodzami Edyką i Wulfem, wespół s Sarmatami od Bengi i Babaia prowadzonemi, Gepidami, Rugami, i innemi narodami, w posiłkach staiąc, dalszych klęsk wielkiego imienia Swewów, uczestnikami się stały R. 463 — Dotąd widzieliśmy Herulów i Scyrrów na wschodzie Europy, tu iednak znayduią się obok Swewów, nie opodal od Germanii, iakoż w tym czasie Scyrry i Heruli i Turcylingi, na zachodzie wśrzód Germanii powstaią. Prowadził ich Odouacer rodem Rugianin, pogromca Rugów, a za Konsulatu i we Olybryusa R. 472. wkracza do Włoch. Spłaszczyło się przed nim państwo Rzymskie na zachodzie, Thoreylingi, Scyrrowie, a nadewszystko Heruli, z jnnemi swéy zdobyczy towarzyszami, wyszli, iak mówi Paweł Warnefryd (w tradycyach u J. Potock: Fragm. Hist. et Geogr: XXXVIII.) w VIII. wieku piszący, z Germanii, Italiś R. 475 opanowali (Jordanes de R. G. 18. de Regn. ac Temp. Succes. 14. Procop. de Bell. Goth. I. 1. Anonym. de Odoacro. Warnfr. 1.) Nie długo trwało to panowanie Herulów i Odoakra na zachodzie: Theodoryk wielki Gothów mocarz, mając także we wspólnictwie z sobą Scyrrów (Jord. de Regn. ac Temp. suc. 14) wkroczył do Włoch, przemógł zdobywców, Odoakra R. 489 za-
