zuią się: w zepsutych nazwiskach u Jordanesa: do IV. wieku należących Estrów i Jtamarów, do VI Jemestów; w nazwiskach IXgo Wieku u Einharda Aistów, w Hormeście Ostów i kraina Estum; XIVgo wieku u Adama Haistów, XII. u Saxona Estia, nakoniec Estonia (Harlandya, Hirrów kraina). W tym iednak przeciągu, iuż powstalé nazwiska nie zaginęły. Boruski, od Jordanesa Boiskami w wieku IV. (i VI.) wymienioné; Ciż, są w wieku XI. Prutzi Adama, a we XII. Prusi Nestora, w XIII. Prusia Łotwaka, a w XIV. Pruschia i Prutheni Duisburga; byli też od iednégo swego narodu Sembianie nazywani. Galindy i Sudeni w drugim wieku, przy tychże Boruskach, Prusakach, w XIV, wieku są u Duisburga. Zamaitis od Łotwaków Letauneks a od Polaków Zmudzinem zwany, wespół z Litwinem nie tak wiele morza obeymuiący, dopiéro (w wieku V. od Jordanesa (de Reb. Get. 12.) Litianem?) w wieku XI. a XII. od Nestora Litwinem nazwany, a od Henryka Łotwaka Letthonem[1]. Tak późnégo ukazania się Litwy, przyczyną iest, nazwisko Kurlandyi: Kraina Scirrów, Kareótów w piérwszych dwóch wiekach, w IV. (i VI.) Karis Jordanesa, w życiu Ansharégo Chori, w XI. wieku u Adama iak wyspa Kurlandya, we XII. Kors Nestora, w XIII. Kuro-
- ↑ Patrz Narusz. Hist. Nar. Pol. T. II, ks. II. 27. o Kronice Kwedlimburg. – Litianie Jornandesa u Pawła Diakona XV. są Liticianie.
