Strona:Rzut oka na dawnosc litewskich narodow i związki ich z Herulami (IA lelewel-rzut-oka-na-dawnosc...-1808).pdf/21

dowie wcale różni od Letthów, iako się s tegoż Henryka (Sub A. 122. S. 175. 174.) daie poznać, kiedy on, w mieście od nich założonem Wenden, pomóyny upatruie naród, Niemców Wendów i Letthów i oddzielnie naucza Wendów a oddzielnie Letthów. Ci tedy Wenedowie nie byli rodu Litewskiégo, nazwisko ich, i dawné w owych stronach Wénédów Słáwian posady każą ich przyznać rodowi Sławiańskiemu. Stąd zapewne przez pomięszanié Słáwian Wendów z Łotyszami, w ięzyku Łotewskim, daleko wiecéy Słáwiańskich Polskich) wyrazów namnożyło się niż w Litewskim lub Zmudzkim, chociaż te, bliższe są Polskiego. Wszyscy ci mięszkańcy u Henryka żyią w prostocie od swéy starszyzny, Seniores albo możnieyszych prowadzeni. Jest to cały i iedyny Skarb początkowych o Litwie i Łotwie wiadomości.
 XIV. W sto lat po nim, pisał PIOTR DUISBURG, rzeczy Pruskié Oddzielá ón tą krainę, z zachodu Wiselą (III. 2.) na południe księstwami Dobrzyńskiém i Mazowieckiém otaczá, i ziemię Ruską, która zapewne má znaczyć Podlasie; ze wschodu od Ruschii i Lethovii, i Kuronii, Memelą to iest Niemnem odciná! Kraina ta błotnista, była na iedenaście narodów rozdzielona (III. 3.) iako: Chełmińczanie z Lubawami, Pomesani, Pogesani, Warmińcy, Nattangi, Sambi, Nadrowie Skalowie Barthowie Sudowie, i Galindy. S tych Sambi w ludności, Sudowi w potędze i dostatkach innych przenoszą Galindy też (III. 4.) wzmagali się i znacznie podnieśli. Zdaie się Duisburgowi (III. 5.), że te narod-