„Sadhana“ uważana jest za podstawowe dzieło Tagorego z zakresu jego działalności apostolsko-filozoficznej, a powstałe z wykładów, opracowanych w zimie 1912/13 r. w Ameryce Północnej, gdzie syn Tagorego studjował rolnictwo. Wykłady te wygłosił Tagore naprzód w słynnym uniwersytecie Harwardzkim, później, ze znacznie większem powodzeniem w uniwersytecie Oksfordzkim i Londyńskim. W książce wyszły w październiku 1913 r. pod tytułem „Sadhana. Realisation of Life.“
Nikt nie będzie uważał „Sadhany“ za dzieło w ścisłem znaczeniu tego słowa filozoficzne. Może za takie uchodzić w Indjach, lubujących się w rozmyślaniach religijno-filozoficznych, my jednak pod nazwą dzieła filozoficznego rozumiemy zupełnie co innego. Dlatego, tłumacząc tę wzruszającą, piękną książkę, unikałem wszystkiego co mogłoby uczynić ją podobną do filozoficznego
Strona:Rabindranath Tagore - Sadhana; Szept duszy; Zbłąkane ptaki.djvu/9
Ta strona została przepisana.
OD TŁUMACZA.
