Polityka nie jest prawdziwem powołaniem Indji; jest niem rozwiązanie zagadnień społecznych. Dotyczy to nietylko Indji, lecz także przeważnej części innych ludów. Na Zachodzie zdobyła sobie polityka przemożny wpływ na ideały, my zaś Hindusi usiłowaliśmy pójść za ich przykładem. Musimy jednak o tem pamiętać, że w Europie kultura sama przez się musiała nabrać charakteru politycznej i handlowej zaczepności, gdyż ludność tamtejsza jest pod względem rasy jednolita, a przyroda nie zaspakaja potrzeb mieszkańców. Z jednej strony nie napotykali Europejczycy na żadne trudności wewnętrzne, z drugiej zaś mieli do czynienia z sąsiadami, którzy byli silni i drapieżni. Dlatego mogło się im wydawać, że jedynem ich zadaniem, jest trzymać się na wewnątrz razem, na zewnątrz zaś przywdziać czujną i nieprzyjazną minę. W dawnych czasach łączyli się z sobą, ażeby rabować, dzisiaj duch, który wśród nich panuje, jest ten sam, łączą się, by cały świat uczynić polem wyzysku.
Od samego zarania swoich dziejów, miały Indje przed sobą ustawicznie to samo zadanie — rozwiązanie zagadnienia rasowego. Każdy lud musi uświadomić sobie swoje powołanie, a nam Hindusom nie wolno o tem zapomnieć, że będzie to tylko przyznaniem się do niemocy, jeżeli będziemy usiłowali zajmywać się polityką, tylko dlatego, ponieważ nie jesteśmy zdolni dokonać tego zadania, jakiem nas obarczyło przeznaczenie.
To samo zagadnienie rasowe, które usiłowaliśmy przez tyle wieków u nas rozwiązać i wy Amerykanie będziecie musieli rozwiązać. Wielu ludzi w waszym kraju zapytuje mnie, jak się przedstawia w Indjach sprawa różnic kastowych. Ilekroć
Strona:Rabindranath Tagore - Nacjonalizm.djvu/54
Ta strona została przepisana.
O nacjonaliźmie w Indjach.
